МАДАНИЯТ

Инсоф излаб бозорга борманг

Ёхуд муборак Рамазон ойи арафасида бозорлардаги нарх-наволар хусусида

Яқинда Раъно Қирғизбекова деган танишим Москва шаҳридан келди. У киши меҳнат таътили пайтида Россияда яшаётган ўғли, келини ҳамда неварасини кўриб қайтди. Танишимдан сафар таассуротлари ҳақида сўраганимда, Москва шаҳрининг гўзаллиги, меҳнат муҳожирларининг муаммоларидан гапира туриб, россияликларнинг ажойиб бир анъанасидан завқланганлигига алоҳида тўхталди:

Ноумид шайтон

   «Аросатдаги одамлар» романидан парча    

Шоирга мактуб йўллаб, бутун умид-орзуларимни унинг жавобига боғлаган ҳолда почталон йўлларига нигорон эдим. Вақтнинг ўтиши бу қадар қийин бўлмаса! Орадан бир ой ўтди, қирқ беш кун ўтди... Жавобдан дарак йўқ. “Шоир халқи ҳам шеърларида лоф ураркану бировга ёрдам қўлини чўзиш зарурати туғилганда ўзини четга олар экан”, деган андишаларга бориб қолдим. Ҳа, ҳозир кимдан ҳам гина қилиб бўлади, дейсиз.