АДАБИЁТ

Туйғулар жаранги

Кам ёзаман. Тўкилмасликнинг ҳеч иложисини тополмаган чоғларимдагина, оппоқ қоғозга кўнгил очаман.

Биздан қўлин тортдику, эй дўст,

Остонада узоқ кутган марг.

Самоларга атрин пуркади,

Армон

-Мен «юк»ка кетяпман!

Асалнинг сўнгги сўзлари шу бўлди. Уйдан чиқиб кетгач, бошқа қайтиб келмади. Эри кунора эшитадиган бу сўзга ўрганиб қолганди. Шу боис, унинг ниятини ҳатто пайқамади. Чунки у рафиқасини жондан ортиқ кўрар ва доим унга ишонарди. Шунданми, қачон қайтиб келишини сўрамади.