ИЖТИМОИЙ ҲАЁТ

Деваштичнинг гулгун баҳори

-Хўжанд, бир киши…

-Хўжанд, кетяпмиз… Шошилинг…

-Яна икки киши бўлса, жўнаймиз… Деваштичнинг таксичилар қароргоҳида ҳар кун эрта тонгдан аҳвол - шу. Зеро, таксиларнинг сон-саноғи йўқ. Ҳайдовчиларнинг «клент» учун тортишувларидан йўловчиларнинг ҳам боши қотади. Мусофирлар йўлини яқин қилишни бош мақсад қилиб олган ҳайдовчилар

Ғунча қулоғига шивирлар шамол...

Мафтуни Жаҳон (Маҳмадсаид Йўлдошев) гарчи шеърият оламига кеч кириб келган бўлса-да, ижоди бошқа «кечки»ларга нисбатан анчайин пухта-пишиқ. У кишининг ёзганлари кўпроқ панд-насиҳат характерига эга. Бироқ барча қаламкашларда бўлгани каби асосий мавзу Ватан ва ғояси Ватанни севиш, унга содиқ фарзанддай хизмат қилиш. Шунингдек, шоир ижодидан чин муҳаббат, ишқ мавзуси ҳам кенг ўрин олган.