МАДАНИЯТ

Армон

Норали телеграммани тонгда олди. Унда «Нозанин oғиp бетоб, тезроқ кел!» деб ёзилган эди. Норалининг кўз олди қоронғилашди. «Ой-куни яқин эди, соғ бўлсин-да!» Йигитнинг миясига яшин тезлигида урилган дастлабки фикр шу бўлди. Ётоқдош дўсти Қўлдош кўмагида апил-тапил тайёрланиб, ташқарига чиқдилар. Марказий кўчада учраган енгил машиналардан бирини тўхтатиб, тўғри аэропортга жўнашди.

Наво савтин тараннум қилмадинг ҳеч…

Эй муғанний, чун ниҳон розим билурсан - соз туз,

Тортибон мунглуғ наво, созинг била овоз туз.

Жаҳон халқлари адабиётига муносиб ҳисса қўшган мутафаккир шоир Алишер Навоийнинг сеҳрли қаламига мансуб ушбу ғазали муғаннийга, ўзининг жозибали куйлари билан қалб торларини чертувчи, оддий,