Тун… нақадар сокин. Мен эса, сени излайман, эй ишқ. Эй менинг бевафо севгим, нега ташлаб кетдинг ёки ранжидингми. Не сабаб бўлдики, сен мендан ранжиб, озор топдинг. Сўзлагин ахир, бутун вужудим билан тинглайман сени. Эй Худо, бу қандай шафқатсизлик… Мен ва менинг севгимга нисбатан раво кўрдинг бу азобни. Буни қандай қабул қилай Худойим... Тақдир дейму ёки ҳаёт имтиҳони. Бу сукунатли кечада жавоб излайман.
Эй меҳрибон ғамхўрим, ёрдам бер, сабр ато эт, токи уни ва унинг севгисини ёдимдан чиқарай. Қандай, қандай қилиб уни унитайин. Бу менинг биринчи ва охирги муҳаббатим бўлиб қолади. Лабларимла пичирлар эканман, ўн саккиз минг олам яратувчисига сажда қилиб, сабр, сабр, сабр ва яна ҳам сабр беришини сўрайман… бу туйғуларни қоғазга тушираётган пайтим, кўзларимдан беихтиёр ёш думалайди…
***
Анчадан бери бу тунни кутиб яшаяпман, чунки бу кун мен учун жуда муҳим - тақдир яратувчи, деб ўйлардим, бироқ…мен ўйлагандек бўлмади, ишонасанми ёки йўқми хурсандлигимдан юрагим кўкрак қафасида рақсга тушаётгандек эди, гўё, лекин нима қилай ҳаёт экан, энди сендан ажралдим, сени севишимни айтолмаганимдан ўз-ўзимни ич-ичимдан койирдим. Бу сўнгги кунни мен икки йилдан буён кутиб яшадим, лекин айтолмадим. Нега ўзимнинг бу саволимга жавоб топмадим. Сендан аччиғим чиққан эди, лекин яна қўнғироқ қилишинг билан сени кечириб юборардим!
Беихтиёр ўша кунни эслайман, куз эди. Дарахтлар барглари сарғайганди, ўшанда. Мен сен билан аксинча, бекатда учрашдим. Йўқ, йўқ аниқроғи бозорча ёнида, юраклар уришдан тўхтамасди, янада тезроқ урарди…
Икки севишган, ошиқнинг учрашуви, анчадан буён бир-бирининг дийдорига муштоқ эдилар, лабларда табассум, тиллар эса, лол қолди бир зум, кейин салому аликдан бошқа бирор нарса дея олмадик, бир-биримизнинг кўзларимизга боқардик, гўёки юрак тиллари билан гаплашардик, лекин ҳайрат ичида қолгандик, чунки дийдоримизга етишдик.
Учрашув нақадар чиройли, ҳаяжонга тўла, олдин кўришмаган эдик, лекин ғоибдан суҳбатлашардик, бугун учрашдик.
Бир-биримиздан узоқлашган пайт, қалбда беихтиёр шундай садо пайдо бўлди: сен билан бўлган лаҳзалар қандай ёқимли, сенсиз ўтган лаҳзалар нақадар оғир.
Дилафруз АЛИМАРДОНОВА,
Душанбе шаҳри.
Ёхуд жамиятимизнинг доғига айланиб бораётган нохуш кўринишлар хусусида
Ҳаёт ҳамиша бир текис бўлмайди. Жамиятимизда ўзларига тўқ яшайдиганлар ҳам, баъзи сабабларга кўра, муҳтожликда кун кечирадиганлар ҳам бор. Бой-бадавлатларнинг муҳтожларга мурувват кўрсатиши, хайр-эҳсон этагини тутишлари инсоний фазилат ҳисобланиб, азал-азалдан бундай амаллар олқишланиб келинган.
Яқинда танишим бир воқеани сўзлаб берди. Рўдакий ноҳиясига қарашли
Муфассал...
Вилоят маркази - Хўжанд шаҳрида йил давомида халқ хўжалигининг ҳар бир соҳасида ривожланиш бўлганини кўриш мумкин. Масалан, шаҳар саноатчилари ўтган йилдагига қараганда деярли 150 миллион сомонийлик кўп маҳсулот ишлаб чиқаришга муваффақ бўлдилар. Ҳозирда шаҳардаги катта-кичик корхоналар сони 168тага етди. Хўжандлик саноатчилар тўртинчи миллий мақсад - мамлакатни тез суратда саноатлаштириш йўлида янги-янги шахдам қадамлар
Муфассал...2015
1-2015
2-2015
3-2015
4-2015
5-2015
6-2015
7-2015
8-2015
9-2015
10-2015
11-2015
12-2015
13-2015
14-2015
15-2015
16-2015
17-2015
18-2015
19-2015
20-2015
21-2015
22-2015
23-2015
24-2015
25-2015
26-2015
27-2015
28-2015
29-2015
30-2015
31-2015
32-2015
33-2015
34-2015
35-2015
36-2015
37-2015
38-2015
39-2015
40-2015
41-2015
42-2015
43-2015
44-2015
45-2015
46-2015
47-2015
48-2015
49-2015
50-2015
51-2015
52-2015