Фелетонлар можароси

Ўзим билан мулоқот

- Шоди ака, гапни “шаф-шаф” демай, “шафтоли”дан бошлаб қўя қолсак, яъни “Совет Тожикистони” жамоасига қандай қўшилиб қолдингиз?

- 1965 йил. “Зарафшон” газетасининг ўзбек бўлимида қалам тебратиб юрган пайтларим. Март ойининг охирларида “Совет Тожикистони” газетаси ходими Жўра Каримов Душанбедан Панжакентга ташриф буюриб қолди. Таҳририятимизда бир пиёла чой устида анча суҳбатлашиб ўтирдик. Сўнгра Жўра ака “Зарафшон” тахламларининг ўзбекча саҳифасини бирма-бир кўздан кечира бошлади. Бу орада “Суд раисини ким

ХИЁНАТ

Акмал эрталаб барвақт турди…  Кечаси билан майингина ёққан    ёмғир  тиниб, ҳаво ярқираб очилган. Эсаётган тонгги шабада турли хил гулу  гиёҳларнинг муаттар ҳидини атрофга таратар эди.

У баҳорнинг беғубор ҳавосидан тўйиб  нафас олди. Ҳовли четидан оқиб ўтадиган  муздек сувга ювиниб, ўзини тетик сезди.